‏خیلی از دوستی‌ها و روابطمو به خاطر این از دست دادم که وقتی یه مدتی غیب میشم و جواب کسیو نمیدم، فکر میکنن بخاطر این بوده که با اونا حال نمیکنم یا خودمو گرفتم. در حالی که فقط بخاطر این بوده که احساس پوچی‌ای که داشتم شدیدتر شده و صرفا حوصله انجام مطلقا هیچ کاری رو نداشتم.

 

میدونم ممکنه عجیب بنظر برسه، ولی اینقدر ذهنم درگیره که دلم میخواد تنهای تنها باشم تا مشکلاتمو با خودم حل کنم. اما از یه طرف اینقدری تنها بودم که نمیتونم بیشتر ازین از اطرافیانم فاصله بگیرم واسه یه مدت. کاش حداقل احساساتم قابل درک بود..